بی اشتهایی در کودکان و روش درمان آن

بی اشتهایی کودکان نوعی گرسنگی دادن به خود است. کودکان و نوجوانانی که این مشکل سلامتی را دارند، تصویر بدنی تحریف‌شده‌ای دارند. آنها فکر می‌کنند وزن زیادی دارند. این می‌تواند باعث شود که آنها میزان غذایی که می‌خورند را به شدت محدود کنند. همچنین می‌تواند منجر به رفتارهای دیگری شود که مانع از افزایش وزن آنها می‌شود.

• دسته بندی: سبک زندگی
• تاریخ انتشار: 1404/05/04
• زمان مطالعه: 8 دقیقه

بی اشتهایی کودکان نوعی گرسنگی دادن به خود است. کودکان و نوجوانانی که این مشکل سلامتی را دارند، تصویر بدنی تحریف‌شده‌ای دارند. آنها فکر می‌کنند وزن زیادی دارند. این می‌تواند باعث شود که آنها میزان غذایی که می‌خورند را به شدت محدود کنند. همچنین می‌تواند منجر به رفتارهای دیگری شود که مانع از افزایش وزن آنها می‌شود.

انواع بی اشتهایی کودکان

دو نوع بی اشتهایی وجود دارد:

1. نوع محدودکننده: کودکانی که این نوع را دارند، میزان غذایی که می‌خورند را به شدت محدود می‌کنند. این اغلب شامل غذاهایی با کربوهیدرات و چربی بالا است.

2. نوع بولیمیک (پرخوری و پاکسازی): کودکانی که بولیمیا دارند، غذای زیادی می‌خورند (پرخوری) و سپس خود را وادار به استفراغ می‌کنند. آنها همچنین ممکن است مقادیر زیادی ملین یا داروهای دیگری که روده‌ها را پاک می‌کنند، مصرف کنند.

چه چیزی باعث بی اشتهایی در کودک می‌شود؟

بی‌اشتهایی اغلب با رژیم‌های غذایی منظم شروع می‌شود. اما به آرامی به کاهش وزن شدید و ناسالم تبدیل می‌شود.

سایر مواردی که ممکن است در بی‌اشتهایی نقش داشته باشند عبارتند از:

• نگرش‌های اجتماعی نسبت به ظاهر بدن

• تأثیرات خانوادگی

• ژنتیک

• عدم تعادل شیمیایی مغز

• مشکلات رشدی

کودکان مبتلا به بی اشتهایی بیشتر احتمال دارد از خانواده‌هایی با سابقه موارد زیر باشند:

• مشکلات وزنی

• بیماری جسمی

• سایر مشکلات سلامت روان، مانند افسردگی یا سوء مصرف مواد

کودکان مبتلا به بی‌اشتهایی اغلب از خانواده‌هایی می‌آیند که بسیار سخت‌گیر و انتقادگر هستند. والدین ممکن است مداخله‌گر و بیش از حد محافظت‌کننده باشند. کودکان مبتلا به بی‌اشتهایی ممکن است وابسته و از نظر عاطفی نابالغ باشند. آنها همچنین احتمال دارد خود را از دیگران جدا کنند. آنها ممکن است مشکلات سلامت روان دیگری مانند اختلال اضطراب داشته باشند.

کدام کودکان در معرض خطر بی اشتهایی هستند؟

بیشتر کودکان مبتلا به بی‌اشتهایی دختر هستند. اما این در حال تغییر است. اکنون پسران بیشتری به آن مبتلا می‌شوند. این اختلال ابتدا در خانواده‌های طبقه بالا و متوسط ​​مشاهده شد، اما اکنون در همه گروه‌های اجتماعی-اقتصادی و در بسیاری از گروه‌های قومی و نژادی یافت می‌شود.

خطر ابتلا ممکن است با ترکیبی از عوامل افزایش یابد. این عوامل شامل عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، محیطی، رفتاری، روانی و اجتماعی است.

علائم بی اشتهایی عصبی در کودک چیست؟

علائم هر کودک ممکن است متفاوت باشد. آنها ممکن است:

• وزن بدن کمی داشته باشند

• از چاق شدن بترسند، حتی اگر در حال کاهش وزن باشند

• دیدگاه تحریف‌شده‌ای از وزن، اندازه یا شکل بدن خود داشته باشند. به عنوان مثال، کودک بدن خود را خیلی چاق می‌بیند، حتی زمانی که وزن بسیار کمی دارد.

• از ماندن در حداقل وزن طبیعی بدن خودداری می‌کنند

• در دختران، بدون هیچ دلیل دیگری ۳ دوره قاعدگی را از دست می‌دهند

• برای کمک به سرعت بخشیدن به کاهش وزن، فعالیت بدنی زیادی انجام می‌دهند

• احساس گرسنگی را انکار می‌کنند

• در تهیه غذا وسواس دارند

• رفتارهای غذایی عجیب و غریب دارند

• از نظر اجتماعی گوشه‌گیر، بدخلق، دمدمی مزاج یا افسرده هستند

بسیاری از علائم جسمی مرتبط با بی اشتهایی عصبی اغلب به دلیل گرسنگی و سوء تغذیه است. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

پوست بسیار خشک (وقتی نیشگون گرفته و رها می‌شود، همچنان نیشگون گرفته باقی می‌ماند)

• از دست دادن مایعات (کم آبی بدن)

• درد شکم

• یبوست

• بی‌حالی

• سرگیجه

• خستگی شدید (خستگی مفرط)

• حساسیت به سرما

• لاغری غیرطبیعی (لاغری مفرط)

• رشد موهای نازک و کرکی بدن (لانوگو)

• زرد شدن پوست

این علائم ممکن است مانند سایر مشکلات سلامتی به نظر برسند. برای تشخیص، فرزندتان را به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان زودهنگام حیاتی است. این علائم می‌توانند به جلوگیری از مشکلات آینده کمک کنند.

چگونه بی اشتهایی در کودک تشخیص داده می‌شود؟

والدین، معلمان و مربیان ممکن است بتوانند کودک یا نوجوانی را که دچار بی‌اشتهایی است، تشخیص دهند. اما بسیاری از کودکان ابتدا بیماری خود را بسیار خصوصی و پنهان نگه می‌دارند.

یک روانپزشک کودک یا یک متخصص سلامت روان می‌تواند بی‌اشتهایی را تشخیص دهد. آنها با والدین و معلمان در مورد رفتار کودک صحبت خواهند کرد. در برخی موارد، ممکن است فرزند شما به آزمایش سلامت روان نیاز داشته باشد.

بی اشتهایی در کودک چگونه درمان می‌شود؟

درمان به علائم، سن و سلامت عمومی فرزند شما بستگی دارد. همچنین به شدت بیماری بستگی دارد.

درمان اغلب شامل ترکیبی از موارد زیر است:

• درمان فردی

• درمان خانوادگی

• تغییرات رفتاری

• توانبخشی تغذیه‌ای

• داروهای ضد افسردگی، اگر فرزند شما افسرده نیز باشد

• بستری در بیمارستان برای درمان سوء تغذیه

بی اشتهایی یک بیماری جدی است که باعث مشکلات مکرر سلامتی می‌شود. این بیماری می‌تواند به اندازه‌ای شدید باشد که منجر به مرگ شود. به همین دلیل، هم ارائه دهنده خدمات درمانی کودک شما و هم یک متخصص تغذیه باید اعضای فعال تیم مراقبت باشند.

عوارض احتمالی بی اشتهایی در کودک چیست؟

بی‌اشتهایی و سوءتغذیه ناشی از آن می‌تواند تقریباً به هر سیستم اندامی در بدن آسیب برساند. می‌تواند کشنده باشد. بی‌اشتهایی یکی از بالاترین میزان مرگ و میر را در بین بیماری‌های روانی دارد. بیشتر مرگ و میرها با عوارض پزشکی مرتبط هستند.

این بیماری ممکن است منجر به مشکلات سلامتی در موارد زیر شود:

قلب: آسیب به قلب می‌تواند به دلیل سوءتغذیه یا استفراغ مکرر رخ دهد. کودک ممکن است ضربان قلب آهسته، سریع یا نامنظم داشته باشد. همچنین ممکن است فشار خون پایین داشته باشد.

خون: حدود ۱ نفر از هر ۳ کودک مبتلا به بی‌اشتهایی، تعداد گلبول‌های قرمز خون پایینی (کم‌خونی خفیف) دارند. حدود نیمی از کودکان مبتلا به این مشکل سلامتی، تعداد گلبول‌های سفید خون پایینی (لکوپنی) دارند.

دستگاه گوارش: حرکت طبیعی در دستگاه گوارش اغلب با خوردن بسیار محدود و کاهش وزن شدید کند می‌شود. افزایش وزن و مصرف برخی داروها می‌تواند به رفع آن کمک کند.

کلیه‌ها: از دست دادن مایعات (کم آبی) ناشی از بی‌اشتهایی ممکن است منجر به ادرار بسیار غلیظ شود. همچنین ممکن است فرزند شما ادرار بیشتری تولید کند. این ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که توانایی کلیه‌ها در تغلیظ ادرار مختل شود. تغییرات کلیوی اغلب با بازگشت کودک به وزن طبیعی به حالت عادی برمی‌گردد.

سیستم غدد درون ریز: در دختران، فقدان دوره‌های قاعدگی یکی از علائم بارز بی‌اشتهایی است. این اغلب قبل از کاهش شدید وزن اتفاق می‌افتد. ممکن است پس از بازیابی وزن طبیعی نیز ادامه یابد. گاهی اوقات سطوح پایین‌تر هورمون‌های رشد نیز در نوجوانان مبتلا به بی‌اشتهایی مشاهده می‌شود. این ممکن است تاخیر در رشد را که گاهی در کودکان مبتلا به بی‌اشتهایی مشاهده می‌شود، توضیح دهد. عادات غذایی طبیعی اغلب رشد طبیعی را بازیابی می‌کنند.

استخوان‌ها: کودکان مبتلا به بی‌اشتهایی در معرض خطر بیشتری برای شکستگی استخوان هستند. هنگامی که علائم بی‌اشتهایی قبل از رسیدن به اوج تشکیل استخوان شروع می‌شود (اغلب اواسط تا اواخر نوجوانی)، خطر بیشتری برای کاهش بافت استخوان یا از دست دادن استخوان وجود دارد. تراکم استخوان اغلب در دختران مبتلا به بی‌اشتهایی پایین است. آنها ممکن است کلسیم کافی در رژیم غذایی خود دریافت نکنند یا به اندازه کافی آن را جذب نکنند.

چگونه می‌توانم از بی اشتهایی در فرزندم جلوگیری کنم؟

متخصصان نمی‌دانند چگونه از بی‌اشتهایی جلوگیری کنند. اما تشخیص و درمان زودهنگام آن می‌تواند علائم را کاهش دهد. این می‌تواند رشد طبیعی فرزند شما را افزایش دهد. همچنین می‌تواند کیفیت زندگی او را بهبود بخشد. تشویق فرزندتان به داشتن عادات غذایی سالم و نگرش واقع‌بینانه نسبت به وزن و رژیم غذایی نیز می‌تواند مفید باشد.

چگونه می‌توانم به فرزندم کمک کنم تا با بی اشتهایی زندگی کند؟

اگر نگران هستید که فرزندتان اختلال خوردن داشته باشد، فوراً با پزشک او صحبت کنید. در اینجا کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به فرزندتان انجام دهید:

• با فرزندتان در مورد نگرانی‌هایتان صحبت کنید و به دیدگاه او در مورد وضعیت گوش دهید.

• به محض مشاهده علائم، به دنبال مراقبت باشید. تمام قرارهای ملاقات با پزشک فرزندتان را رعایت کنید.

• در صورت نیاز، در خانواده درمانی شرکت کنید.

• نگرش حمایتی و دلسوزانه‌ای نسبت به فرزندتان داشته باشید.

به یاد داشته باشید که بی اشتهایی یک بیماری است، نه یک انتخاب و سبک زندگی. اگر در حال مبارزه هستید، برای خودتان مشاوره فردی بگیرید.

نکات پایانی

بی اشتهایی عصبی در کودکان، اختلالی جدی و پیچیده است که نباید آن را نادیده گرفت. تشخیص به‌موقع، درمان اصولی و حمایت عاطفی خانواده، نقشی حیاتی در بهبود وضعیت جسمی و روانی کودک ایفا می‌کنند.

والدین نقش حیاتی در هرگونه درمانی دارند. ممکن است فرزند شما به دلیل مشکلات مرتبط با کاهش وزن و سوء تغذیه نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.